مدیر دفتر برنامه ریزی آب منطقه ای اصفهان:
به گزارش روابط عمومی شرکت آب منطقه ای اصفهان ، دکتر بابک ابراهیمی در سخنرانی خود در اولین مدرسه تابستانی بین المللی دانشگاه هنر اصفهان با موضوع "اصفهان، شهری که زاینده رودش در حال از دست رفتن است" ، افزود : اگر تمام دستگاههای اجرایی در حوضه زاینده رود دست در دست هم و همسو حرکت نکنند وضعیت آب حوضه بحرانی تر می شود، اما با این حال وزارت نیرو تمام تلاش خود را برای زنده نگه داشتن زاینده رود کرده و به اصفهان بدون زاینده رود نمی اندیشد . ابراهیمی خاطر نشان کرد : تمام تلاش وزارتخانه در مسیر احیا رودخانه زاینده رود بوده و موافق اجرای طرح های غیر واقع بینانه مبتنی بر قبول بستر خشک رودخانه نبوده و از نظر شرکت آب منطقه ای اصفهان رودخانه زاینده رود همچنان زنده و پویا خواهد ماند.
مدیر دفتر برنامه ریزی شرکت آب منطقه ای اصفهان تصریح نمود : نگاهی به آمار ثبت شده در رودخانه زاینده رود نشان می دهد که در دوره های مختلف و حتی در دهه چهل و قبل از احداث سد زاینده رود نیز تالاب خشکی های شدیدی رو تحمل کرده که نشان از سازگاری بالای اکوسیستم تالاب با خشکسالی دارد، اگر چه وضعیت سالهای اخیر رودخانه بشدت متاثر از توسعه مصارف در حوضه بوده و ضروری است تا جلو هر گونه بارگزاری جدید بر منابع آبی حوضه گرفته شود. وی با تاکید بر عدم اعمال مدیریت یکپارچه منابع آب و توسعه مصارف در بالا دست حوضه سد زاینده رود در ۱۵ سال گذشته ، گفت : پایین دست حوضه با کمبود جدی آب مواجه شده که نتیجه آن افزایش بهره برداری از منابع آب زیرزمینی و به دنبال آن کاهش سطح آب زیرزمینی، نشست زمین و تشدید خشکی رودخانه زاینده رود بوده است.
در همین راستا وی در پایان سخنان خود مراحل مختلف، اهداف و نتایج طرح مدیریت یکپارچه در حوضه زاینده رود را که با مشارکت وزارت علوم آلمان و وزارات نیرو در دست انجام است، تشریح کرده و خلاصه نتایج فاز اول آلمانی ها در فاز اول این مطالعات را ارائه نمود.
اولین مدرسه تابستانی بین المللی دانشگاه هنر اصفهان با موضوع اصفهان شهری که زاینده رودش در حال از دست رفتن است طی ۸ روز از ۳۱ مرداد تا ۸ شهریور و با همکاری مدرسه ملی عالی معماری ورسای فرانسه در اصفهان برگزار شد.
هدف از برگزاری این مدرسه ۸ روزه تابستانی به کارگیری طرح های خلاقانه دانشجویان و متخصصان درباره نظام طراحی معماری و محیط با توجه به معضل کم آبی و خشکی زاینده رود بود.
پاتریک برژه معمار و برنده جایزه بزرگ معماری فرانسه، فرانسیس رامبر رئیس انستیتوی معماری فرانسه، ریچارد اسکوفیه از مدرسه ملی عالی معماری ورسای فرانسه و ماریا تئودور از دانشگاه لیدز بریتانیا از جمله استادان خارجی این مدرسه تابستانی بودند.
در این مدرسه ایده های مختلفی مانند ایجاد دیوارهایی بر روی رودخانه زاینده رود با هدف ارتباط بیشتر در دو طرف رودخانه و با قابلیت حرکت آب بین دیوارها ، ایجاد تراموا روی آب ، کاشت درخت در بستر رودخانه زاینده رود، ایجاد بازار و نمایشگاه و گذاشتن سنگ بر کف رودخانه زاینده رود برای کاهش اثرات کم آبی ارایه شده بود.
